حکمرانی مطلوب در انقلاب اسلامی
حرکت به سمت حکمرانی مطلوب یکی از دغدغه‌های نظام اسلامی است. انقلاب اسلامی، یک ایده جدید حاکمیتی بود که بدون هیچ‌گونه تجربه‌ای در سده‌های اخیر و فقط با تکیه بر اندیشه حکمرانی رسول اکرم(ص) و امام علی(ع) که متأسفانه جامعه امروز کمتر از آن اطلاع دارد، بنیان‌گذاری شده و توانسته است موفقیت‌های بی‌بدیلی را به دست آورد. در شرایطی که دشمنان انقلاب اسلامی در حد اشباع شده علیه انقلاب اسلامی فعالیت خود را به انجام رسانده‌اند، نظام جمهوری اسلامی ایران همواره با اقتدار در مقابل این هجمه‌ها ایستاده است، این هجمه‌ها نه تنها نتوانسته نظام را درگیر حاشیه کند؛ بلکه حرکت پیشرونده آن سبب شده است انقلاب اسلامی به مرکز گفتمان حکمرانی انقلابی تبدیل شود. از این رو به دلیل قوت و قدرت نظام اسلامی در حرکت‌های انقلابی، پذیرش سخن و نظریه انقلاب در جهان، انگیزه‌های جویای حقیقت و تقابل با کفر و استکبار را بیدار کرده و آنها را پروانه‌وار بر گرد انقلاب اسلامی به حرکت در آورده است. دشمنی ریشه‌ای آمریکا با انقلاب اسلامی ناشی از همین حرکت‌هاست. اگر چه دشمن تلاش می‌کند با حرکت‌های ایذایی در سراسر جهان جمهوری اسلامی را درگیر حاشیه‌های متعدد کند؛ اما جهت‌گیری کلی انقلاب اسلامی در حکمرانی انقلابی خود به مسائل مهمی نظر دارد که نه تنها این حاشیه‌سازی‌ها نمی‌تواند آن را متوقف و سرگردان کند؛ بلکه اولویت مسائلی مانند استقلال ملی، الهی بودن حکومت، مردمی بودن و ظلم‌ناپذیری را هیچ‌گاه از دستور کار خود خارج نمی‌کند و بلکه بر مداومت آنها اصرار بیشتر می‌کند.
در سال جاری، مرحله دیگری از حکمرانی انقلابی سبب نگرانی دشمنان شده است و با حربه‌های گوناگون می‌کوشند در انتخابات اسفند ماه مردم را از انتخابات مأیوس کرده و اگر در این زمینه موفق نشدند، مردم را به انتخاب نیروهای وابسته به غرب ترغیب کنند.
در چنین وضعیتی مردم هم وظیفه دارند با انتخاب عناصر شایسته تراز حکمرانی نظام را افزایش دهند و افرادی را انتخاب کنند که بتوانند نماینده شایسته‌ای برای قابلیت‌ها، ظرفیت‌ها، افکار عمومی استان، شهر و محله خود باشند. رفتار مسئولانه همه اقشار و افراد جامعه در قبال تعیین نماینده مطلوب، نه تنها توطئه‌های دشمنان را بی‌اثر می‌کند؛ بلکه در عرصه ملی و بین‌المللی دامنه نفوذ و اثرگذاری و حکمرانی انقلاب را بیشتر می‌کند.
